Bir Gün Nasıl Yaşanır? — Bilimsel Olmayan Gözlemlerimle Kendi Zamanım Üzerine

Şu an günümü dolduran, ortasından ya da kenarından bölen hiçbir şey yok hayatımda. Freelance çalışıyorum ama çok az iş alıyorum. Henüz bir düzenim olmadığı için ve günlerimi nasıl geçirmek istediğimi de henüz keşfedemediğim için bu geçiş sürecinde temkinli davranıyor, riskli sorumluluklar almıyorum. Dolayısıyla günümü nasıl planlayacağım konusunda tamamen özgürüm.

Bundan sonra yoğunluklu olarak yaratıcı işler yapmaya zaten karar vermiştim. Yaptığım işlerim veya ürettiğim şeylerin toplamının çok küçük bir kısmı yürütmeye bağlı işler olabilir. Önemli bir kısmı yaratıcı ve bana uygun işler olacak. Blog yazmak da dahil.

"I think I need to keep being creative, not to prove anything but because it makes me happy just to do it... I think trying to be creative, keeping busy,has a lot to do with keeping you alive."

-Willie Nelson

Bu yüzden yaratıcı işler yapmanın doğasına uygun bir şekilde günlerimi kurgulamalıyım. Ne demiş Annie Dillard The Writing Life isimli kitabında:

Günlerimizi nasıl geçirdiğimiz aslında hayatımızı nasıl geçirdiğimizdir.

Ya da işte öyle bir şey. Çevirmen değilim, hatam varsa affola.

(Gerçi bu çok generic bir cümle ya, Hazreti Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem bile demiş olabilir. Neyse, takılmıyoruz.)

Önce kendimden çıktım yola.

Evet. Gün benim olduğuma göre ilk sırayı ben alacaktım tabii. Önce kendime dair kesin olarak bildiğim güvenilir verileri ve gözlemlerimi -tabii ki relatable olanları- koydum önüme. Nedir bunlar?

Büyük bloklar hâlinde çalışmak

Ben zamanı büyük ve boşluksuz bloklar halinde kullanarak bir şeyleri tastamam bitirebiliyor veya üretebiliyorum. Bu bloklar bir gün için düşünürsek bazen aralıksız 4 saat olur, işin özelliklerine göre 8-9 saat olur. Ama olur. Bu çok yaygın bir çalışma düzeni olmadığı için bazı insanlara fazla sağlıksız gelebilir ama bende çarklar ancak böyle dönüyor.

Öğlen çalışmaya başlayan beyin

Benim kafa sabahları çalışmıyor sevgili vatandaşlar. Ben ancak öğleden sonra çalışmaya hazır hâle gelebiliyorum. Bu yüzden sabahtan öğleye kadar üretkenlik ve yaratıcılık gerektiren herhangi bir iş koymamam gerekiyor günlük planıma.

Çalışmayı bitirme zamanı

Benim şartelleri kapatmam, yani uykuya dalabilmem için; işlerimi çoktan bitirmiş, rahat bir akşam rutini sonrası beynimi iyice sessize almış olmam gerekiyor. Böyle olmadığında, beynim hala bir şeyler üstüne çalışmaya devam ediyor sanki ben istemesem de. Dolayısıyla uykuya geçemiyor ve bu yüzden ciddi uyku sorunları yaşıyorum. Günlük rutinimde mutlaka üretmeye dayalı şeylerin bitip de rahatlamaya geçilecek keskin bir geçiş kısmı olmalı.

Akşam rutini şart

Çalışmayı bitirdikten sonra nasıl rahatlayacağımı da her Allah'ın günü sıfırdan keşfetmek zor iş. Bu yüzden her gün uygulayacağım bir akşam rutinim olması lazım. Böylece rahatlayabilir, dinlenme moduna geçebilir ve sonrasında kolayca uykuya dalabilirim. Güzel bir uyku çekmek için akşam rutini de dolayısıyla şart benim için.

---

Evet, siz sevgili vatan evlatları.

Benim günlük rutinim bu gibi şeyler üstüne kurgulanmalı.

Oturdum, düşündüm. Açık yüreklilikle de yazdım.

Bu rutin sadece benim verimliliğim için değil, hayatta kim olduğumu ve nasıl yaşamak istediğimi anlamak için de bir harita gibi. Belki sizin de haritanızda benzer yollar vardır. Varsa, yazın bana.